"Au pair olmalı mıyım? Sence yapabilir miyim?" bu soruları her gün Instagram adresim üzerinden alıyorum desem yalan olmaz.
Günümüzde birçok insan yurt dışına çıkmanın yollarını aramaktadır. Genç kadınlar içinse en uygun yol, au pair olarak gözükmektedir. Fakat au pair olmak, şirketlerin kendi reklamlarında gösterdikleri kadar mutlu, huzurlu ve kolay bir iş değil.
Öncelikle kendinize birkaç soru sormanız ve bunları yürekten cevaplandırmanız gerekmektedir. Lütfen pollyannacılığı bir kenara bırakıp tamamen gerçekçi olalım.
- Başkasının evinde, en az 1 yıl süre ile yaşayabilir miyim?
- Olumsuz durumlarda hemen paniğe kapılır mıyım?
- Kendi ailemden, arkadaşlarımdan, sevgilimden, evimden, odamdan, kültürümden, yemeklerimden ve işimden ayrı kalabilir miyim?
- Yurt dışında yalnız olmak için hazır mıyım?
- Kolayca arkadaş edinebilen sosyal bir insan mıyım?
- Hasta olduğumda kendime bakabilir miyim?
- Araba kullanma noktasında rahat hissediyor muyum?
- Kıta değiştirmenin yanında getirdiği fiziksel (kilo alma/verme, saç dökülmesi, sivilce, dişlerde çatlama, göz altının çökmesi vb.) ve psikolojik (homesick, yalnızlık, depresyon, anksiyete, agresyon vb.) problemlerle baş etmeye hazır mıyım?
- Göç psikolojisini kaldırabilecek miyim?
- Irkçılıkla baş edebilir miyim?
- Kendimi rahat ifade edebilen bir birey miyim?
- Duygularımı yoğun yaşayan bir birey miyim?
- Yabancı bir aile ile birlikte yaşarken onların beni önemli noktalarda (etkinliğe davet etmeme, yemeğe çağırmama, hasta olduğunda ilgilenmeme vb.) dışlamalarına hazır mıyım?
- Kendi işlerimi (banka, alışveriş, ehliyet vb.) kendim halledebilir miyim?
- İlk yardım yapabilir miyim? Acil bir durumu anlatacak düzeyde İngilizce diline hakim miyim?
- Telefon bağımlısı mıyım?
- Öfkemi kontrol edebilir miyim?
- Şiddete meyilli miyim?
Şirketler size bu sorulardan ziyade çocuk baktın mı, ehliyetin var mı, sigara kullanır mısın gibi sonuç odaklı sorular sorarlar. Bunun olması çok normaldir. Hiçbir şirket siz taşındıktan sonra sizi önemsemeyecektir. Şirketler genel olarak tatlı dillidirler. Buna aldanıp sonradan üzülmeyiniz. AĞZI BAL YAPAN ARININ KUYRUĞUNDA İĞNESİ VARDIR. Siz bir yetişkinsiniz ve sorumluluk size aittir. Şirkette bana böyle dediler, şöyle dediler ama hiç de öyle değilmiş, diyeceksiniz. Bu yüzden au pair işine duygusal değil, mantıksal bakalım. Yukarıdaki sorulara cevap verdiğinde kendini iyi mi hissettin? O zaman bu sorulara cevap verelim bir de.
- Yeni doğan bebeğin sorumluluğunu alabilir miyim?
- Yeni doğum yapmış, lohusa anne ile sağlıklı bir iletişim kurabilir miyim?
- Ergenlerle çalışırsam onlarla sağlıklı bir bağ kurabilir miyim?
- 2-3-4 yaş çocuğunun enerjisini yakalayabilir miyim?
- 2 çocuktan fazla sayıdaki çocukların sorumluluğunu alabilir miyim (ama aile çok tatlıııııı, olsa da)?
- Bebek/çocuk sıvılarından tiksinir miyim? (kusma, sümük, altına yapma, bez değiştirme gibi)
- Bebek/çocuk bakımı ve psikolojisi hakkında bilgim var mı?
- Aile bana eve giriş saati uygular ise bunu sıkıntı yapar mıyım?
- Evin içinde kamera olması benim için uygun mudur?
- Özel banyoya sahip olmazsam sıkıntı yaşar mıyım?
- Küçük bir kasabada yaşayabilir miyim?
- Esnek çalışma saatlerine uygun muyum?
- Çocukların beni en az 1.5 ay denemeye almalarına hazır mıyım?
- Çocukların hakkımda söyledikleri yalanlar ile baş edebilir miyim?
- Evde tek başıma kalabilir miyim?
- Host dad ya da mom bana bağırırsa, hoş olmayan davranışlarda bulunursa bununla baş edebilir miyim? Rematch yaparsak buna dayanabilecek psikolojik alt yapıya sahip miyim?
- Duşta belirli bir süreden fazla kalırsam, istediğim kadar yemek yersem ve aile bunu sorun ederse ne yapabilirim?
Bana yorumlardan ulaşabilirsiniz. Teşekkür ederim.
Yorumlar
Yorum Gönder