Host family bulma konusunda artık ümidim kesilmiş ve Türkiye uçak bileti bakarken Facebook'taki bir Au Pair Host Family Match Rematch grubunda bir aile gördüm. 2 çocuklu, annenin aslen İtalyan, babanın da aslen Alman olduğu, daha önce au pairleri olmuş (hem de Türk) ve sevimli bir aile. Onlara direkt olarak mesaj attım ve eğer ajansları benimle aynı değilse boşuna konuşmayalım diye de belirttim. Bana hemen dönüş yaptılar ve ''Biz doğru insanı seçip onun ajansına kayıt olacağız. Bizim için au pair önemlidir.'' dediler ve o an kalbimde 1-0 öne geçtiler. Ayrıca bana 30 dakika sonra Skype üzerinden görüşmek istediklerini, kadının (veteriner) şuanda sofrayı topladığını (bu da anne için bir artı çünkü Amerikan kadınlar genellikle ev işi yapmıyor sonra iş bize kalıyor) mesajda belirttiler. Skype üzerinden uzun ve bir görüşme yaptık. Bana bakıcılarının numaralarını verdiler. Onunla mesajlaştım. Skype görüşmesini kapatmadan önce, yaklaşık 15 au pair ile görüştüklerini ve 2 gün içinde karar vereceklerini belirttiler. Tabi ben o psikoloji ile karalar bağladım. Beni neden seçsinler o kadar au pair içinden, diye kendimi yeyip bitiriyordum. Oysaki beni seçmemeleri için hiçbir neden yoktu. Ben de bu sırada bakıcı ile mesajlaştım ve bütün sorularım çocuklar ve ebeveynler hakkında oldu. Ne yerler, nerelere giderler, disiplin uygulaması nasıldır gibi daha çok çocuk odaklı sorular sordum. 1 gün geçmişti ki haber geldi ve beni istediklerini söylediler. Yalnız bir şartları vardı; area coordinator ün benim araba sürüşümü test etmesini istediler. Bu konuda daha önceki au pair ile sorun yaşadıkları için sürüş becerimi garanti etmek istediler. Sınavdan geçtim. :)
2 gün sonraya biletim alındı ve Pennsylvania dan Illinois e taşındım. Uçak biletimi aile ödedi ama fazladan bagajımı (75 dolar) ödemediler. Doğal olarak fazladan bagajım vardı çünkü 6 aydır Amerika'da yaşarken kıyafet satın almıştım. Beni havaalanından güzelce karşıladılar. Hemen markete gittik ve abur cubura kadar ne istediysem ya da istemediysem aldılar. Birkaç gün sonra doğum günümdü ve bana nerede kutlamak ve ne yemek istediğimi sordular. Anneanneleri aynı bizim anneanneler gibi. Habire yemek yediriyor ve sıcakkanlı bir insan. Sonuçta akdeniz kültürünü almış bir insan. Önceki ailenin anneannesini hatırlıyorum da, ikiz bebekler 3 aylıkken görmeye gelmişti ve 45 dakika uzaklıkta oturuyordu. Buraya Amerikan kültürünü tanımaya geldim evet ve 6 ay tanımam yeterli oldu. Şimdi kendi kültürüme yakın, sıcakkanlı ve düşünceli insanlarla olmak kadar güzeli yok bu ülkede.
Ben rematch yapıp mutlu olan au pair grubundanım. Şanslıyım ki bu güzel insanları buldum ve hayallerimi bırakmadım. Bir sonraki yazımda yeni host family den bahsedeceğim ve yüzler gülecek. :)
seni seviyorum <3
YanıtlaSil