Au Pair Aile Seçimi

Bir önceki yazımda da bahsettiğim gibi benim Host Family seçerken yaptığım en büyük hata, bana yazan ilk aile ile eşleşmemdi. Bir an önce Amerika'ya gitmek istediğim için (sanki ne varsa) kendi kendime acele etmiştim. Daha fazla burada duramayacağım diyerek kendi kendimi zorluyordum. Ayrıca kaliteli bir şekilde danışmanlık yapılsaydı ilk aile ile eşleşmezdim. Herkesle ilk aile ile eşleşmeden önce biraz daha düşünün, birkaç tane daha aile için bekleyin hemen karar vermeyin şeklinde konuşulurken bana böyle bir danışmanlık yapılmadı. Bana yeni doğum yapmış Amerikan bir annenin psikolojisinin ne denli zorlayıcı olacağı söylenmedi. Kendi mesleğim gereği lohusa sendromunun 1 yıla kadar görülebileceğini biliyorum ama orası Amerika, onlar Amerikalı, böyle triplere girmezler diyerek bu aileyi seçmem konusunda herkes hemfikir olmuştu.

12 Kasım 2018 tarihinde bebekler 1 aylıktı, kız 4 yaşında ve erkek ise 6 yaşındaydı. Kız haftanın 3 günü 2,5 saatliğine okula gidiyor,  erkek ise her gün sabah 9 dan akşam 3 e kadar okuldaydı. Au pair anlaşması gereği 3 aylıktan küçük bebeklere bakamayız fakat ben baktım. Ben aynı anda ikiz bebeklere ve 2 çocuğa baktım. Anne ise çalışmıyordu. Evde bana hiçbir şekilde yardımcı olmuyor üstüne kamera gibi beni izleyerek emirler veriyordu.

Peki ben buraya gelmeden önce nasıl anlaşmıştık? Ben bu aileyi neden seçmiştim? Bunlara bakalım şimdi. Anne bana "Bebeklere bakmayacaksın, sen sadece çocuklar ile ilgileneceksin. Çocukların bebekleri kıskanmasını istemiyorum. Bu yüzden onların günlük rutinlerinin aksamasını istemiyorum. Senin görevin, çocukların kahvaltısını hazırlamak, çocukları aktivelerine götürmek, evde oyunlar oynamak, kek kurabiye pişirmek, yazı çalışması yapmak, ödevlerine yardımcı olmak vs. Bir öğretmen olarak çalışabilirsin bu evde. Ayrıca ben de öğretmenim ve seni psikolojik danışman arkadaşlarım ile tanıştıracağım. Sosyalleşmene yardımcı olacağım. Senden istediklerim bu kadar. Ayrıca arabamızı istediğin zaman kullanabilirsin. İstediğin yemeği pişirebilirsin. Mutfak alışverişinde istediğini söyleyebilirsin." şeklinde konuşup her türlü rahatlığı sunmuştu. Bana çocukların odasının toplanmasını, akşam yemeği hazırlamayı, çocuklara duş aldırmayı, bulaşıkları yıkamayı vs. hiçbirini söylememişti. Sadece çocuklar ile ilgilenecektim. Gerçekten bulunmaz bir aile idi. Bir öğretmen olarak çalışabilmek düşüncesi çok hoştu.

Tüm bunların yanı sıra, aile ile Skype üzerinden görüşme yaparken ben İngilizce konuşamadım. Aile bana her şeyi anlattı. Söylediklerini anladım. Benim sorularımı mesaj yolu ile sormama müsaade ettiler. Ben o şekilde anlaştım. İngilizce konuşamadığım halde beni isteyen ve böyle güzel imkanlar sunan bir aileyi kaçırmak istememiştim. Fakat her ne olursa olsun, 4 çocuk seçmek korkunç bir hata idi.